Sposoby na…

Np. nie jem cukrów białego pieczywa, chipsów, unikam smażonych rzeczy wyeliminowałam napoje gazowane a także wysoko słodzone. To tak pokrótce, powiem tylko tyle że nieraz jak sobie pozwolę i zjem coś z tych rzeczy np. chipsy czy napije się fanty czy innego słodzonego to potem umieram i to dosłownie słabo mi jakoś jakaś otępiona jestem.

Trzeba rozmawiać z innymi ludźmi i warto skorzystać z porad psychologa.

Cztery posiłki dziennie. Nie liczę kalorii jem tylko produkty które mają niski indeks glikemiczny. Ograniczone węglowodany proste, śniadania białkowo-tluszczowe. Zero cukru. Czytam dokładnie składy produktów i unikam wszystkiego co ma glukozę, sacharozę, cukier, maltodekstrynę itp. Pieczywo jem razowe z mąki typu 1850 wzwyż.

Dieta dietą, dla lepszego samopoczucia polecam ćwiczenia. Ja jem wszystko tylko nie obżeram się, pije dużo wody i ćwiczę… jest dobrze, czuje się lżej.

W moim przypadku zrezygnowanie z mięsa i ograniczenie produktów odzwierzęcych bardzo mocno przyczyniło się do mojego lepszego samopoczucia i wyższego poczucia wartości siebie.

Miłość – potwierdzone naukowo, możecie sobie sprawdzić w necie, co się dzieje podczas zakochania. Oksytocyna, czyli hormon więzi uczuciowych przeciwdziała kortyzolowi, może pomóc wyeliminować lęk, nerwowość itd. Oksytocyna może być wytwarzana również w innych sytuacjach, przy opiece zwierząt, pomocy innym itd. Ogólnie miłość np. mnie uleczyła – wszystko mi przeszło jak ręką odjął nerwica i depresja w jednym po wcześniejszej styczności z sektą.

Pije dużo wody wbrew wszystkiemu zmieniam myśli na pozytywne, jak jest atak paniki to biorę szklankę wody po chwili przechodzi, a rano zawsze magnez i melisa. Polecam.

Jest wiele sposobów walki z depresją w zależności od zaawansowania choroby i oczywiście podatności organizmu. Przykładowe sposoby: leki przeciwdepresyjne, przeciwpadaczkowe, neuroleptyczne, psychoterapię, fototerapię, elektrowstrząsy, deprywację snu, suplementacja, zioła, sport, różnego rodzaju badania szczególnie tarczycy i wiele innych, które tutaj nie zostały wymienione. Najlepiej z góry na dół przeczytać tutaj wszystkie porady lub poszperać w necie. To taka porada, żeby szukać odpowiedniego sposobu dla siebie.

Branie przez dwa tygodnie magnezy co najmniej 4 tabletki dziennie i jedzenie w dużych ilościach warzyw i owoców – przynosi znaczącą poprawę.

Myślę że każdy jest inny a złożoność ludzkiego organizmu w tym psychiki nie może nam jednoznacznie wskazywać który sposób jest najlepszy lub to czy któryś działa czy nie? Na forach często spotyka się porady: „idź do psychiatry, on Ci na pewno pomoże”, „napij się herbaty z dziurawca” na jednego to zadziała na drugiego nie, inni np. przy stosowaniu czegokolwiek nie byli systematyczni i cierpliwi i od razu stwierdzają, że się nie da. Moja porada na depresję jest następująca: korzystajcie skrupulatnie z każdego sposobu, aż przyniesie skutek. Jeżeli nie przynosi po dłuższym czasie, może coś dodajcie, może zmieńcie, ale bądźcie konsekwentni. Wiem, że każdy szuka magicznej pigułki, ale z tym różnie może być…

Zajmujące myśli i ćwiczenia , znalezienie hobby, kontakt z ludźmi ogólna życiowa aktywność, która potrafi zmienić wszystko.

Jeżeli boicie się psychotropów, sama się ich bałam to psychiatra już nie walczył ze mną i mówił, żeby brać propolis i mleczka pszczelego Dostępne w aptece. Na mnie działają super.

Pomocne są następujące rzeczy: urozmaicenie diety o dużą ilość warzyw i owoców (ogółem witaminy), dziurawiec, szałwia i miłorząb dwuklapowy, oregano, bazylia, żeń-szeń, olejki aromatyczne z lawendy.

Należy zmierzyć się ze swoim wewnętrznym krytykującym nas głosem, znaleźć czas na relaks , doceń to co wokół.

Nie sądziłam, że to taki dobry efekt mi przyniesie, ale zaczęłam po prostu regularnie jeździć rowerem do pracy i zmieniłam dietę – mega poprawa.

Żadna magiczna pigułka mnie nie wyleczyła. Zrobiłem to sam bez leków. Leki jedynie mnie otępiały. W kontaktach z innymi byłem wyłączony dlatego zdecydowałem, że koniec z lekami. Pomogła mi medytacja i filozofia wszystko jest w nas. Uważam, że jestem wyleczony w jakichś 99 % ten jeden procent to mała rysa, która mnie wycieńczyła w przyszłości. Wiem, że bez leków i specjalistów można sobie poradzić. Dogłębnie analizując siebie, tak aby zrozumieć swoje procesy. Kto ma zahamować ten syf jak nie my sami.

Przebyłam wieloletnią depresję. Lek xanax był dla mnie usypiający, ale za to moją szczęśliwą tabletką okazała się Lexapro i po 2 miesiącach odczułam znaczącą poprawę. Uważam, że warto poszukać dziecięcego hospicjum, w takiej sytuacji często uświadamiamy sobie jak nasze filozoficzne rozmyślania nie mają sensu. Te dzieci potrafią dostarczyć więcej radości niż myślicie.

Lekarz sam do mnie powiedział „rozdawaj dobro”. Życie samo zacznie się zmieniać.

Depresja to bardzo złożony temat. Niemniej jednak często wymaga połączenia wielu sposobów jednocześnie: sport, odpowiednia dieta, sen i relaks (zmiana sposobu myślenia, zwiększyć poczucie bezpieczeństwa, zmienić ocenę sytuacji), wyleczenie chorób tarczycy (przeprowadzić rozszerzone badania), spotkania z ludźmi (rodzina, przyjaciele, znajomi), znaleźć cele i wartości, suplementami (wyciąg z szafranu, dziurawca, magnez, vit. B).

Wszyscy idą w jeden nurt, szukają magicznej tabletki i może znajdują, może to efekt placebo, ale śmiem twierdzić, że życie jest piękne, o ile będziemy się starać, żeby takie było. Być może czasami trzeba wykonać cięższą pracę, albo zrobić coś co do tej pory się nie robiło, żeby było inaczej. myślę, że każdy sam w tym miejscu będzie wiedział o czym mówię.

Dałam sobie radę bez leków, zmiana pracy, nawet nowy związek, sport, coś co nas pochłonie. Nie martwcie się, skoro ten stan przechodzi, dlaczego i Wam nie miałoby przejść. Imprezy również polecam, to zawsze odskocznia.

W moim przypadku pomagało: wizyty u psychoterapeuty i bioenergoterapeuty, łykanie magnezu, selenu, żeń-szenia i miłorzębu japońskiego, picie piwniczanki, lektury psychologiczne, filozoficzne biografie ludzi sukcesu, spacery i słuchanie muzyki klasycznej.

Musicie odwrócić swoje myśli, zająć się czymś co Was pochłonie, co odwróci Waszą uwagę.

Jest dobry sposób, musisz wyobrazić sobie, że chorujesz na nieuleczalną chorobę rak itp. Praca w hospicjum nauczyła mnie tego, że tam są poważne problemy, a nie tworzone przez nasz umysł. Kiedy zdamy sobie z tego sprawę, zaczniemy inaczej podchodzić do życia.

Polecam zwrócenie się o pomoc do psychologa.

Z depresji wyleczył mnie i psychiatra i psycholog razem po kliku latach dali radę, osobno nie było efektów. Wiem, że wielu z was nie będzie chciało skorzystać z takiej pomocy ja jednak, wiem że warto spróbować i marnować czas na depresję. Życie jest tylko jedno!

Rzucenie się na głęboką wodę, uniezależnienie się finansowe i odcięcie się od toksycznych ludzi, dużo też pomógł mi sport. Dużo się działo wokół i przeszło. Nie chcę już więcej analizować życia, wierzę, że czeka na mnie wiele dobrych chwil.

Mnie uratowała miłość, ona trzyma mnie z dala od depresji. Po prostu miłość do wszystkiego co nas otacza. Dawanie miłości wszędzie, gdzie tylko to jest możliwe. Miłość jest potrzebna wszędzie, a pierwszą osobą, która ją dostaje jesteśmy my sami, bo to ona z nas wychodzi.